روز ۴شنبه ۳۰ اردیبهشت در نشست انجمن، خبر زیر را میخواندم که آقای سهندعقدایی به تصحیح خبر پرداخت که کامپانیونی سالها پیش درگذشته بود و کسی که هفته پیش درگذشته است همنورد او در صعود سال ۱۹۵۴ به K۲، لاسیدلی بوده است و من هم با تردید در خبری که خوانده بودم از حاضرین پوزشخواستم.
روز ۵شنبه با کنترل دوباره خبر و منبع آن متوجه شدم که خبر من درست بوده و اشاره آقای عقدایی اشتباه بوده است، بنابراین یک بار دیگر از دوستان عذرخواهی میکنم، خبری که دادم درست بود و متن آن به نقل از کوه قاف (رضا زارعی) در زیر میآید:
چهار شنبه گذشته آشيل كامپانیونی نخستين فاتح قله كی دو كه در ۳۱ جولای سال ۱۹۵۴ به همراه لينو لاسيدلی به اين موفقيت دست يافته بود در سن 94 سالگي دارفانی را وداع گفت. كامپانیونی روزهای پايانی زندگی خود را در بيمارستان شهر آوستا در شمال ایتالیا بستری بود و در همانجا نيز درگذشت.
در تابستان ۱۹۵۴ كامپانیونی و لاسيدلی اعضای تیم بزرگ و مجهزی به سرپرستی آرديو دزيو بودند. تیمی با بیش از ۵۰۰ باربر محلی، ۱۱ کوهنورد و ۶ دانشمند. آنها برای صعود قله ۹ کمپ برپا کردند. یکی از کوهنوردان بر اثر ذات الریه جان خود را از دست داد. پس از این صعود چیزی که بیش از فتح قله جلب توجه کرد تلاشهای کوهنورد بزرگ ایتالیایی، والتر بوناتی و باربر پاکستانی مهدی بود، که ظاهرا بازیرکی سایرین از صعود قله بازماندند. فاتحان قله همچنین مدعی بودند بوناتی و مهدی زمانیکه کپسولهای اکسیژن را به کمپ آخر حمل می کردند، بدلیل شب مانی در ارتفاع بخشی از اکسیژن را مصرف کرده بودند و تیم قله بخشهای پایانی را بدون اکسیژن طی نمود. گرچه بودن ماسک اکسیژن بر صورت آنها که در تصاویر قله قابل رویت است، این ادعا را توام با شک نمود. بعدها بوناتی در کتابی تحت عنوان "کوههای زندگی من" از خودش دفاع کرد.
در سال ۲۰۰۴ و همزمان با پنجاهمين سال نخستين فتح كی دو كامپانیونی به واقعيتهای نخستين صعود كی دو اعتراف نمود و بناتی را از اتهامات آن دوران تبرئه نمود. بناتی در بهار 2009 بدليل تلاشهای ارزشمندش فاتح كلنگ طلايی تمام دوران شد تا اين نشان به نوعی مرهمی باشد بر زخمهای صعود سال ۵۴ وی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر