آن دست‌های سبز فراوان نشانده‌اند
بر بی‌کرانه‌گی
از بوته‌های سبز ، بهاری عظیم را :
زمین زیر پای من
از این کرانه ... سبز !
تا آن کرانه ... سبز !
از میان نوشته‌های «فرامرز نصیری»:
« شنبه بود ... شنبه ای مثل همیشه! ... گفت: نمی‌خواهم به سیاهی عادت کنم! ... به‌خستگی ... به تکرار و ملال و بی هوده‌گی ... نمی‌خواهم شاهد مرگ آرام و تدریجی روحم باشم ... جغرافیای رنج را پشت سر خواهم گذاشت و در چشم‌اندازهای همیشه بهار، با عشق و بوسه و باران، با پروانه‌ها و رنگین‌کمان، تا انتهای دنیا خواهم رفت ... گفت و رفت! ... من و «زمان» ماندیم ... آفتاب می‌خندید ... شنبه بود ... » !!
« شنبه بود ... شنبه ای مثل همیشه! ... گفت: نمی‌خواهم به سیاهی عادت کنم! ... به‌خستگی ... به تکرار و ملال و بی هوده‌گی ... نمی‌خواهم شاهد مرگ آرام و تدریجی روحم باشم ... جغرافیای رنج را پشت سر خواهم گذاشت و در چشم‌اندازهای همیشه بهار، با عشق و بوسه و باران، با پروانه‌ها و رنگین‌کمان، تا انتهای دنیا خواهم رفت ... گفت و رفت! ... من و «زمان» ماندیم ... آفتاب می‌خندید ... شنبه بود ... » !!
با خداحافظی فرامرز نصیری از فضای مجازی کوه نوردی ایران، شک ندارم که عده ای نفس راحتی می کشند که «آه راحت شدیم!!» دیگه کسی نیست که پیگیر و دقیق موی از ماست بکشد و هر حرکت و حرف ما را رصد کند و صریح و بی پروا به نقد درآورد!
آیا می توانیم تصور کنیم که سرنوشت جامعه به کجا می کشید اگر هیچ روزنامه و مجله و رسانه ای نبود تا خبرها را بی پرده پوشی و آشکارا نشر دهد؟
فرامرز نصیری از زمره ی کسانی است که به نقش پراهمیت رسانه آگاه است و با هوشیاری و کارجدی و پی گیرانه این شخصیت را به وبلاگ «کلاغ ها» بخشید. من البته با همه ی آن چه او می نوشت و گاهی هم با روش او در برخورد به مسایل موافق نبودم اما یک چیز را دوست داشتم، اینکه جامعه ی کوه نوردی ما با بودن کلاغ ها حواس خود را بیشتر و بهتر جمع می کند تا خطا نکند! و به بیانی دیگر همانند نقش مطبوعات که رکن چهارم دموکراسی نام گرفته اند، کلاغ ها چشمان باز جامعه کوه نوردی ایران بودند.
برتولت برشت می گفت: در برابر حوادث روزمره نگویید طبیعی است... در دورانی که آدمیان نا آدم می شوند هرگز نگویید این طبیعی است...
کلاغ ها هیچ چیزی را طبیعی و مشیت انسان (کوهنوردی ایران) نمی دانستند و بنابراین خیلی چیزها را به چالش می کشیدند، آن گاه که بیشتر مردمان آن چیزها را طبیعی می دانستند.
مانند این:
"همچنين در اطلاعيه ای که اين فدراسيون منتشر کرد اسامی دعوت شدگان به اردوی تيم ملی جهت صعود بانوان به قله اورست نيز اعلام شد . اين اطلاعيه که با جمله :صعود اولين بانوی مسلمان جهان آرزوی تمام ملت ايران است آغاز شده است، چهارده نفر از آقايان كوهنورد را برای همراهی و تحقق اين آرزو و شركت در اولين مرحله اردو در منطقه دنا فرا خوانده است . در بــــــــاره نحوه و چگونگی گزينش اين افراد ، اطلاعـــيه فدراسيون كوهنوردی ايران فاقد هر توضيحی می باشد .
فدراسيون در نظر دارد به منظور انتخاب اعضای تيم ملی بانوان جهت صعود به قله اورست در سال ۸۴ ، اردوی انتـــــــخابی خـــــــود را در تاريخ ۲۵/۹/۸۳ در منطقه علم كوه برگزار نمايد .
پايگاه اينترنتی فدراسيون ۱۹/۹/۸۳
كلاغ ها : آيا جمله آغازين اطلاعيه فدراسيون كوهنوردی ايران به معنی عدم حضور و گزينش بانوان كوهنورد از اقليت های ديني ، حتي در صورت دارا بودن توانمندی و شايستگی های فنی لازم ، در تيم ملی كوهنو ردی بانوان برای صعود قله اورست می باشد ؟
نویسنده : فرامرز نصیری ; ساعت ۱٢:٥٦ ب.ظ روز جمعه ٢٠ آذر ۱۳۸۳
یا اینجا:
بشار آقاجانی!!
رای دروازه نقره كوب كه با هفت قفل جادو بسته ست !
كلاغ ها :
اينكه چرا و به كدام پشتوانه مديريت فعلی فدراسيون كوهنوردی در قبال خط مشی ، فعاليت ها و عملكرد خود ، كوچكترين تمايل و رغبتی برای پاسخگويی و روشنگری افكار عمومی جامعه ی كوهنوردی كشورمان ندارد ، می تواند پرسش خوبی باشد . اينكه راز مديريت ( حاكميت ؟ ) طولانی صادق آقاجانی بر فدراسيون كوهنوردی ايران در چيست و در كجا ـ يا كجاها ـ بايد آن را جست و جو كرد ، هم می تواند پرسش خوبی باشد . چگونه است كه طی دو دهه گذشته و در هر كابينه ای ( دولتی ) كه اداره امور را در دست گرفته ــ با كلمات رايج فعلی : محافظه كار ، ميانه رو ، اصلاح طلب و ... ــ بر جايگاه ثابت و انگار هميشه استوار صادق آقاجانی كوچكترين خدشه ای وارد نشده است ؟ آيا معنی آن اين است كه در تمام اين سرزمين ، فردی شايسته تر و تواناتر از او برای مديــــريت بر فدراســـيون كوهنوردی وجود ندارد ؟
و یا اینجا :
گشايش مسير اراکی ها : پيشرفت يا انحطاط ؟!
« تعدادی از کوه نوردان اراک طی یک برنامه ۱۲ روزه موفق به گشایش مسیر در دیواره علم کوه به نام اراکی ها شدند . این گشایش در مدت ۶ روز کار مداوم و بی وقفه روی دیواره انجام شد و ۹ طول مسیر طبیعی و مصنوعی با کارگاه های حلقه و زنجیر ایمن و رولهای ۱۰ هیلتی گالوانیزه و میخهای استاندارد انجام شده است... »
وبلاگ پيک لجور ۲۸/مرداد/۸۶
در ورزش کوه نوردي٬ از گشايش مسير در ديواره های بلند به عنوان فعاليتی بسيار ارزشمند و شاخص نام برده می شود و ما تاکنون فکر می کرديم گشايش مسير به معنایصعود ديواره ای بلند از مسيری تازه (حرکتی دشوار و طاقت فرسا از پايين به بالا ) و برای اولين بار می باشد . اما با خواندن متن گزارش کوه نوردان اراکی و جزئيات کاری که به عنوان گشايش مسير انجام داده اند ٬ متوجه شديم که می توان و شايد برای اولين بار در تاريخ کوه نوردی ايران و جهان ٬ گشايش مسير را از بالا به پايين انجام داد !!
اگر به آرشیو کلاغ ها نگاهی بکنید نظیر این مطالب را زیاد خواهید یافت، فرامرز نصیری اولین دعوت نشست عمومی وبلاگ نویسان کوه نورد را انجام داد
این را بخوانید
با سلام و احترام
پيشنهاد اول دعوت به برگزاری اولين نشست وبلاگ نويسان کوهنورد در ارديبهشت ماه سال جاری می باشد . با توجه به رشد و گسترش چشـــــمگير وبلاگ نويسی به عنوان يکی از جذاب ترين و پر کاربردترين وسايل ارتباطی در ميان کوهنوردان ايرانی ، به نظر می رسد اكنون تلاش برای فراهم نمودن امكان اولين جلسه ی ديدار و آشنايی و طرح مستقيم ديدگاه ها و نظرات پيرامون مسايل جامعه كوهنوردی ايران ، به ضرورتی انكار ناپذير تبديل شده است . برگزاری اولين نشست وبلاگ نويسان كوهنورد ضمن آنكه می تواند سرآغاز مثبتی برای گام برداشتن در مسير اهداف و برنامه های مشترك بعدی ميان آنان تلقی شود ، فرصتی نيز برای آشنايی نزديك خوانندگان و علاقمــــــندان وبلاگ های كوهــــــنوردی ايران با نويســـــندگان مورد نظرشان می باشد .
اولين نشست وبلاگ نويسان كوهنورد : ديدار و آشنايی
جمعه ۲۳/ ارديبهشت / ۸۴ ـ پناهگاه پلنگ چال ساعت ۱۱
او در زمستان سال 1390 هم پیشنهاد گردهم آیی وبلاگ نویسان و کوه نوردان را در پنج شنبه های آخر هر ماه با عنوان کافه کوه ارایه کرد.
جای کلاغ ها در فضای مجازی کوه نوردی ایران خالی است!
حسین رضایی در هنگام نوشتن در باره ی فرامرز نصیری این موسیقی را گوش می کرده است، من هم همین موسیقی را امروز گوش کردم، «حکومت نظامی اثر میکیس تیودورآکیس»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر