۲-
درباره
ی نام انجمن؛
نخستین سطرهای نخستین گاهنامه ی انجمن
که به تاریخ آذر ماه ۱۳۷۹ منتشر
شده، چنین است:
«فکر
تشکیل "انجمن
کوه نوردی ایران"
از
آذر ماه ۱۳۷۸
و
در پی تماس هایی که چند تن از کوه‌نوردان
و کوه دوستان با یکدیگر
داشتند شکل گرفت.»
نخستین فراخوان همگانی برای راه اندازی انجمن
(چاپ
شده در فصل نامه ی کوه، شماره ی ۱۸،
بهار ۱۳۷۹)
آمده
بود:
«از
تمامی کوه نوردان و علاقمندان به محیط
های کوهستانی دعوت می کنیم در نخستین جلسه
ی مجمع عومی انجمن
کوه نوردی
ایران شرکت
کنند.»
این
مجمع در بعد از ظهر ۱۵
دی‌ماه ۱۳۷۹ در
آمفی تئاتر مجموعه ی ورزشی انقلاب برگزار
گردید و در حالی که چند صد کوه نورد از
نقاط گوناگون کشور، و همچنین نمایندگان
نیروی انتظامی و وزارت کشور در جلسه حضور
داشتند «اساسنامه
ی انجمن کوه نوردی
ایران»
به
تصویب رسید.
در
مراحل بعدی، و در چم و خم گرفتن "پروانه
ی فعالیت"
از
وزارت کشور، نام انجمن به "انجمن
سراسری
کوه نوردان"
تغییر
یافت و به این صورت به شماره ی ۸۶۱۱/۳۲
و
تاریخ ۱۳۸۲/۳/۱۲
در
روزنامه ی رسمی کشور ثبت شد.
اما
با پیگیری‌های بعدی مدیران انجمن و تصویب
در مجمع عمومی مورخ ۱۳۸۲/۸/۱۵
که
مانند دیگر نشست های مجمع عمومی،
نماینده
ی وزارت کشور هم در آن حضور داشت، نام
انجمن به "انجمن کوه نوردان ایران"
تغییر
یافت و به همین صورت، به شماره‌ی
۱۴۰۲۰/۳۲
و
تاریخ ۱۳۸۳/۳/۲۷
در روزنامه‌ی رسمی به ثبت رسید.
پس
از این تاریخ، تمام مکاتبه‌های انجمن با
وزارت کشور و
سازمان‌های دولتی دیگر، و
با فدراسیون کوه نوردی و دیگر جاها، با
نام "انجمن
کوه نوردان ایران"
انجام
شده و تقریبا همیشه هم
پاسخ‌ها به انجمن
با همین عنوان صورت گرفته است.
۳- رابطه‌ی انجمن و فدراسیون؛
رییسان
فدراسیون، از نخستین روزهای تاسیس انجمن،
با آن مراوده داشته و کلیات فعالیت‌های
آن را مورد تایید دانسته اند.
مدیران انجمن بارها اعلام کرده اند که فدراسیون
کوه نوردی را "سازمان
ملی رسمی"
ورزش
کوه نوردی و صعودهای ورزشی می دانند.
همچنین
گفته اند که انجمن، هر جا و هر زمان که
فدراسیون و هیات های تابع آن بخواهند با آنها به هم‌کاری خواهند پرداخت.
بسیاری
از اعضای انجمن و از
جمله رییسان آن تا کنون
به
شکل مستمر یا موردی، داوطلبانه با فدراسیون
یا هیات ها هم‌کاری
داشته‌اند.
انجمن،
هیچ‌گاه خود را در مقام رقابت در
هیچ زمینه ای با فدراسیون ندانسته است و
مدیریت انجمن پیوسته این نکته را به اعضا
و
دفترهای نمایندگی خود اعلام کرده است.
در
عین حال، انجمن به دلیل ماهیت "مردم
نهاد" خود،
از پاره‌ای ظرفیت‌های جامعه‌ی
کوه نوردی
کشور استفاده کرده و کارهایی را
به انجام رسانده که در بسیاری موارد متفاوت
با کارهای فدراسیون بوده و یانوآورانه، و تا
اندازه ای مکمل فعالیت های فدراسیون بوده
است. انجمن
همچنین وظیفه ی خوددانسته و می داند که
با برخورد انتقادی نسبت به
حرکت ها و گرایش
های کوه نوردی، نقش خود را به عنوان رابط
افکار عمومی و دستگاه های دولتی، ایفا
کند.
لازم به
یادآوری است که پرداختن به "ورزش"
کوه
نوردی، فقط بخشی از هدف های انجمن کوه نوردان ایران است و بخش بزرگ‌تری
از دغدغه
های انجمن مربوط است به مسایلی مانند حفظ
محیط کوهستان، و انجام کارهای فرهنگی در
حاشیه ی کوه نوردی و
کوهستان که شاید اساسا
جزو وظایف فدراسیون نباشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر