در
پست قبلی خبر از آمدن مارکوپرزل، لوکا لندیک و امانوئل پلیسیه به ایران
دادم، در تماس تلفنی با ابراهیم نوتاش، او گفت که این سه نفر در دهه‌ی دوم
مهر امسال (۱۳۹۱) به ایران می‌ایند تا پیش از شروع جشنواره‌ی بیستون،
دیواره‌ی علم‌کوه را به روش درای‌تولینگ صعود کنند.
با جند
نفر از دوستان در این مورد صحبت کردم و همگی بر این نظر بودند که نیش
کرامپون و ضربه‌ی تبر، یگانه دیواره‌ی گرانیتی ایران را آسیب خواهد زد و
لازم است که این سه نفر را از صعود با این روش منصرف کنیم.
لازم دیدم که این موضوع را به نظرخواهی بگذارم تا همه در مورد آن بیندیشند و صحبت کنند.
در
نگاه اول، این کار ماجراجویانه، هیجان انگیز و حتی شابد تحسین برانگیز
به‌نظر می‌رسد، اما اگر ضربه‌ی تبر سینه‌ی این یگانه دیواره‌ی گرانیتی را
مجروح سازد، بهتر آن است که در روش صعود تجدید نظر کنیم و یا حتی از صعود
منصرف شویم. شاید برای تیم پر قدرت «مارکو، لوکا و منی» گشایش یک مسیر نو
بر روی دیواره زیباتر باشد.
هم اکنون در بیشتر کشورهای
غربی به‌ویژه انگلستان و آمریکا قانون‌ها و دستورکارهای بسیار
سخت‌گیرانه‌ای وجود دارند که روی‌کرد آنها حفاظت از طبیعت و محیط‌های
کوهستانی است. در بیشتر سایت‌های سنگ‌نوردی خبری از رول بر روی مسیرها نیست
و صعود با روش ابزارگذاری انجام می‌شود و این در حالی است که گروهی از
سنگ‌نوردان و دیواره‌نوردان ایرانی با بی‌رحمی و بی‌ملاحظه‌ای هر روز در
کار زخمی کردن کوه‌ها هستند، کافی است همین جمعه‌ی پیش رو، به بند یخچال
بروید و همه جای آن را وارسی کنید، خواهید دید که حتی یک سنگ سالم در
«بندیخچال» ، این اثر طبیعی یکتا وجود ندارد؛ تعدادی از سنگ‌ها مانند سنگ
شکاف (آلبرت) شاهد بی‌رحمانه‌ترین آسیب‌ها بوده‌اند و تقریبا همیشه یک نفر
را در حال سوراخ‌کاری یا چکش زدن بر روی آن می‌بینی!
با درای تولینگ بر روی دیواره‌ی علم‌کوه موافقید؟ یا مخالف؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر