دوشنبه، آذر ۰۷، ۱۳۹۰

حادثه - آمریکای شمالی (۲)

Colorado, Rockey Mountain national Park, Longs Peak, Keiner's Route

درگیری با صخره‌ها، تلاش بیش از توان، بی‌تجربه‌گی،‌ لباس و تجهیزات ناکافی

کلرادو، پارک ملی راکی مانتین، قله‌ی لانگز، مسیر کینر




روز ۲ سپتامبر ۲۰۱۰، دو مرد (۵۳ و ۳۴ ساله) بدون هیچ تجربه‌ای از سنگ‌نوردی و یا پیشینه‌ی فعالیت بر روی یخ و برف عازم مسیر کینر بر روی قله‌ی لانگز شدند. (Keiner's Route on Longs Peak)

(مسیر کینر۶۱۰ متر طول دارد Grade II, AI 2, 5.3-5.5.) این مسیر با یک دهلیز برف/یخ به طول ۲۴۴ متر آغاز می‌شود که به Lambs Slide (لمبز اسلاید ) معروف است و با یک مسیر سنگی به طول ۳۶۵ متر پایان می‌گیرد.

این تیم دو نفره در هنگام صعود این مسیر با کوه‌نوردی دشوار و زمان‌بری، بیش از آن‌چه که انتظار داشتند مواجه شدند.صعود دهلیز برف/یخ ، ۶/۵ ساعت طول کشیده بود و حدود ساعت ۳ بعد از ظهر تازه بخش سنگی مسیر را شروع می‌کردند.تصور آنها این بود که سختی این مسیر کم‌تر از 5.8 باشد، ولی صعود ۴ طول، ۴/۵ ساعت طول کشیده بود و هیچ کجای این مسیر 5.8 و یا ساده‌تر از آن نبود.

این دو نفر به نقطه‌ای رسیدند که ادامه‌ی راه برای‌شان ممکن نبود. از اینجا بر روی یالی که در معرض دید بود فرود آمدند و شب را آنجا گذراندند، کمی استراحت و کمی دویدن برای مبارزه با سرما.صبح روز بعا با NPS تماس گرفته و درخواست کمک کردند.

آنها راهی برای صعود نمی‌دیدند و فکر هم نمی‌کردند که بتوانند دهلیز را به سلامت فرود آیند. نجات‌گران، آن دو نفر را متقاعد کردند که در مسیر، تا جای ممکن به عقب برگردند و در همان حال، خود به سمت آنها صعود کردند. نجات‌گران به آنها کمک کردند تا به بالای لمبز اسلاید و روی گردنه‌ی بزرگ بین کوه میکر و لانگز صعود کنند. دو کوه‌نورد شب دوم را نیز در کوه گذراندند اما این‌بار با نجات‌گران و در جان‌پناه چسم (Chasm Shelter).

بررسی

این دو کوه‌نورد بسیار کم تجربه بودند و هیچ‌یک از آنها تجربه‌ی درگیری با مسیرهای سنگی و یا یخ‌نوردی نداشتند. یکی از آنها تازه در یک سالن شروع به تمرین کرده بود و تنها دوبار در طبیعت سنگ‌نوردی کرده بود. دیگری سنگ‌نوردی را از سه سال پیش از آن شروع کرده بود، بیشترین تمرین او هم در سالن بود و چند باری در طبیعت در جاهایی مثل سنکا (Seneca)، رد راکز (Red Rocks) و تنگ نیو ریور (New River Gorge) و البته با هم‌راهی دیگران، سنگ‌نوردی کرده بود. او پیش از این سفر|، تجربه‌ی سنگ‌نوردی سنتی (Traditional Climbing) روی مسیرهایی با چند طول طناب را نیز داشت.

به هرحال انها مسیری دشوارتر از 5.5 را در سالن صعود نکرده بودند و احتمالا صعود بر روی این مسیر را ساده فرض می‌کردند.

تمام برنامه‌ی آنها برای مقابله با وضعیت بحرانی احتمالی عبارت بود از ذخیره کردن شماره تلفن بخش وضعیت اضطراری پارک ملی راکی در گوشی موبایل‌شان!!!


بزرگ‌ترین مشکل این دو نفر، عدم بررسی صادقانه آنها از خود و از توان و قابلیت واقعی‌شان برای چنین صعودی بود که سرانجام جان خودشان و جان نجات‌گرانی که برای رسیدن به آنها مجبور به صعود شدند، به‌خطر انداخت.

با وجودی که این دو نفر خود را در چنین مخمصه‌ای انداختند، ولی وقتی متوجه شدند که نمی‌توانند مسیر را کامل کنند، عاقلانه و منطقی رفتار کردند و

به جای تلاش کور برای ادامه صعود بر روی مسیر، شروع به فرود به یک نقطه‌ی امن کردند تا شب را در آنجا به صبح برسانند

پس از تماس با نجات‌گران پارک، خود را به محل ملاقاتی که رنجرها تعیین کرده بودند رساندند.

با ارزیابی دقیق از وضعیت‌شان، توانستند لمبز اسلاید را فرود آیند.

در آخر باید گفت که راه‌های مختلفی بود تا کار این تیم به عملیات نجات نکشد. دو تا از بدیهی‌ترین این راه‌ها عبارتند از:

۱- آنها می‌توانستند خیلی راحت مسیر دیگری را انتخاب کنند که درگیری کمتری داشته باشد و با قابلیت‌های آنها هم‌خوان‌تر باشد. مثل مسیر رخ شمالی که آنها را به قله می‌رساند و در عین حال در حد توان‌شان بود. مشورت با رنجرها (پارک‌بان‌ها که معمولا عملیات نجات را هم انجام می‌دهند) و صرف وقت بیشتر و دقیق‌تری برای برنامه‌ریزی، احتمالا آنها را به همین نتیجه ره‌نمون می‌ساخت.

۲- تحقیق بیشتری بر روی چگونگی فرار از مسیر کینر، به آنها شانس این را می‌داد که خود، به تنهایی و بدون کمک امدادگران، از مهلکه فرار کنند. آنها باید تحقیق کرده و می‌دانستند که با ادامه‌ی صعود بر روی لمبز اسلاید تا "لافت" (Loft) و بعد با پایین رفتن از آن، راه فرار از این بحران، پیش روی آنهاست.

پ ن ۱

دوستان گرامی و خوانندگان این گزارش اگر خود و یا دوستان‌شان در وضعیتی شبیه به این گرفتار شده‌اند، لطفا با شرح ماجرا به کاربردی‌تر شدن انتشار این بررسی‌ها کمک کنند.

پ ن ۲

عکس‌ها از همین مسیر(کینر) و از سایت سامیت پست است، ولی مربوط به این حادثه نیستند.

منبع:

گزارش ریچ براون، هم‌آهنگ کننده‌ی عملیات نجات در پارک ملی راکی مانتین

Accidents in North American Mountaineering 2011


NPS - US National Park Service

ترجمه از عباس ثابتیان

هیچ نظری موجود نیست: