شوخی ؟ نه... جدیه ... دوباره بخون
این پست رو توی وبلاگ انجمن پلی تکنیک خونده بودم و میبینم دوباره خوندنش بد نیست
خودتون چند تا مثال براش دارید؟؟
در پی مباحثی که اخیرا در مورد نقش و وظایف سرپرست در یک تیم کوهنوردی مطرح شده است، و با توجه به حساسیت موضوع،یکی از اعضای انجمن کوهنوردی پلی تکنیک، اخیراً پس از سالها تحقیق، تفحص، و مکاشفه و پس از مطالعه تمام منابع کتبی و شفاهی، جدید ترین متد و آخرین روش های سرپرستی در کوهستان را کشف و استخراج نموده و در آخرین برنامه انجمن به مرحله عمل درآورده اند. با هم قسمت هایی از این متد را مرور می کنیم:
(نکته: با عنایت به این موضوع که خود ایشان علاقه ای به اشتهار و معروفیت نداشته و حتی به این دلیل ارائه گزارش برنامه را هم به شخص دیگری محول کرده بودند، ما از گفتن نام ایشان معذوریم)
1- انتخاب تیم پیشرو ، شیوه ای قدیمی و از رده خارج است. بهتر است هر کسی با سرعت خود و تا جایی که می تواند صعود کند و از هر جا که خواست به پایین بازگردد
2- لزومی ندارد که عقب دار تیم در عقب تیم باشد. این فقط یک شباهت لفظی بین "عقب" و "عقب" است. عقب دار میتواند در وسط یا جلو تیم حرکت کند.
3- تیم پیشرو و تیم عقب میتوانند یک عقب دار داشته باشند. اصولا برای تیمی که در یک منطقه فعالیت می کند وجود یک عقب دار کافیست. حتی اگر مثلا تیم ها از جبهه های مختلفی اقدام به صعود نمایند.
4- لزومی ندارد افراد حتی در شرایط نامساعد جوی از یک مسیر و نزدیک به هم صعود کنند. فاصله بین نفر اول و آخر می تواند تا یک ساعت نیز باشد و افراد تیم حق دارند به انتخاب خود از مسیری که مناسب به نظر می رسد صعود کنند.
5- گم شدن افراد در کوه و پایین آمدن از مسیر های متفاوت امری طبیعی و حتی اجتناب ناپذیر است. فرض کنید تنها به کوه آمده اید. لزومی ندارد در قالب تیم حرکت کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر