چهارشنبه، مرداد ۲۴، ۱۳۸۶

فرصت طلبی و ریاکاری

فرصت طلبی وریاکاری حتی در عرصه ورزش کوهنوردی

در پاسخ به سوال کلاغ ها - و بــــــراستی چرا کاظم فريديان نمی تواند عملکرد روشن و صادقانه ای در کوه نوردی ايران داشته باشد ؟ ريشه های اخلاقی و فرهنگی اين موضوع را در کجا بايد جست و جو کرد ؟

من مایلم نکته ای را در اینجا مورد توجه قرار بدهم که به نظرم همیشه و همه جا با توجه به نوع پرورش ما در خانواده و جامعه با آن دست به گریبان هستیم .
مشکلات و مصائبی که در طول سالهای دراز و بلکه قرن ها گریبان گیر این ملت بوده است بتدریح روحیه مسالمت جویی و نرمش در برابر زور را بر ما حاکم کرده است . پدران و مادران ما و حتی خود ما اگر پدر و مادر هستیم ناخودآگاه فرزند بله گو و مطیع را بیشتر دوست داریم و مخالفت و دگر اندیشی را براحتی بر نمی تابیم .
متاسفانه این رویه و اخلاق تنها به روابط بین مردم و حکومت گران ختم نشده و به روابط بین من و تو و دیگران هم سرایت می کند .
وقتی که با فشار و زور رفتار و اخلاق دلخواه خودمان را از دیگران طلب می کنیم و وقتی که مسئولیت پذیری و پاسخگویی در برابر دیگران در یک جامعه رنگ می بازد ، بدیهی است که ریا و دو رویی و نیرنگ و دروغ جای باز می کند و در ذهن و فکر و عمل ما منتشر می شود .

هر کسی حق دارد و باید بتواند آزادانه بیندیشد و آنگاه سوال کند و هرگز نمی توان کسی را به دلیل پرسش ملامت کرد و بدیهی است که به جای ملامت کردن باید پاسخگو بود .
کلاغها اینحا و آنجا به نکات ظریف و مهمی با دقت می نگرند و توجه دادن و آگاه سازی دیگران چرا باید موجب برآشفتگی ما شود ؟
آیا انجمن کوهنوردی ایران واقعا زنده است ؟ و آیا انتقاد از جریانی که این انجمن را پیش می برد و نه ، پیش نمی برد بلکه منجمد ساخته است باید ملال خاطر آسوده طلب ما را موجب شود .
آیا انجمن کوهنوردان ایران آنچنان که کلاغها گفته اند انجمن مرده کوهنوردان نیست ؟ پیشنهاد می کنم کار سانسور خود و دیگران را به دست سانسورچیان بسپاریم و حداقل در عرصه ورزش و کوهنوردی آزاد اندیشی ، کنکاش گری ، مسئولیت پذیری ، پاسخگویی و صداقت و روشنی را رواج دهیم

هیچ نظری موجود نیست: