صبح جمعه (دیروز) قبل از شروع فعالیت بهرام را دیدم که با تبسم همیشگی به همراه هم طنابش "وحید بمانی" راهی صعود یکی از مسیرهای سنگنوردی بود. کمی با او خوش و بش کردیم و هر کدام به سمت مسیر صعود خود رفتیم. در طول روز او و هم طنابش را می دیدیم که چندین مسیر بلند و کوتاه را صعود نمودند.تعداد زیادی از سنگنوردان مشهدی در مسیر های مختلف ابتدای دره اخلمد مشغول صعود بودند. من هم به اتفاق چند تن از دوستان (جواد نظامدوست، سعید هاشمی نژاد، سارا عدالتیان و مجید قاضی) مشغول تمرین صعود و فرود غارنوردی (SRT) بودیم. خانواده های زیادی نیز برای استفاده از آب و هوای دلپذیر اخلمد در گوشه و کنار دره اطرلق نموده بودند و بعضا نیز با لذت فعالیت سنگنوردان را بر روی دیواره های بلند اخلمد نظاره می کردند. عصر ساعت حدود ۱۷ بود که کارگاه و طناب مسیر خودمان را جمع کردم و آماده حرکت به سمت مشهد بودیم. ناگهان دیدم تعدادی از مردم به سمت زیر مسیر "پرسروصدا" در فاصله ۵۰۰ متری ما دویدند و در آن محل تجمع کردند. دلهره ای در من بوجود آمد. از سعید خواستم که چون پایش درد می کند مواظب وسایل باشد تا بروم و خبری بگیرم. بقیه سنگنوردان هم به سرعت از مسیر های مختلف فرود آمدند و به سمت آن محل دویدند. وحید بمانی را دیدم که به سرعت طناب را در کارگاه بالایی مسیر جمع کرد و از مسیر سمت راست مشغول پایین آمدن شد. به بالای سر بهرام که رسیدم ناگهان در ۲ متری اش خشکم زد. بهرام دراز کشیده بود و دیگر به من لبخند نمی زد...
نظریه من : با توجه به اینکه پروسیک متصل به کارابین در جلوی صندلی و هشت فرود نیز متصل به کارابین پیچ در جلوی صندلی وی دیده می شد و با توجه به اینکه در کارگاه از خود حمایت استفاده نکرده بود احتمالا قبل از اتصال ابزار فرود، تعادل خود را از دست داده و سقوط نموده است. لازم به ذکر است که وی از کلاه ایمنی سنگنوردی اش استفاده ننموده و آنرا به همطنابش داده بود.
این نظریه من و مربیان و سنگنوردان حاضر در محل حادثه با توجه به شواهد مسیر، وسایل موجود بر روی صندلی بهرام و عدم امکان پاسخگویی هم طنابش به دلیل شوک وارده بود. لیکن روز بعد (شنبه ۱۶ خرداد ) که با وحید بمانی صحبت نمودیم وی گفت دیده است که بهرام انتهای طناب را گره زده و پروسیک و 8 را به طناب متصل نموده و با لبخند همیشگیی اش از کلاهک پایین رفته است! توضیحاتش حاکی از این بود که پس از رسیدن وی به کارگاه، بهرام خیلی سریع آماده فرود می شود و ابتدا طناب را در متراژ حدود ۴۰ متر با گره خود حمایت (مست ورف) به کارگاه متصل کرده و انتهای طناب ۴۰ متری را گره زده و از روی طاقچه (کلاهک) به پایین پرتاب می کند، ظاهرا در این لحظات سر دیگر طناب که حدود ۸ متر بوده است نیز در کنار طناب بلند به پایین افتاده بوده است و انتهایش نیز گرهی نداشته است. بهرام به دلیل خستگی ناشی از صعود چندین مسیر در طول روز و عجله ای که برای فرود داشته اشتباها بر روی طناب کوتاه ۸ متری بدون گره انتهایی پروسیک زده و با 8 فرود می رود و ناگهان از انتهای طناب خارج شده و حدود ۶۰ متر تا کف دره سقوط می کند.
گزارش از وحید اشرفی۱۳۸۸/۳/۱۶
به نقل از سایت کوهنورد climbing.ir
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر