نشست اسفند ماه انجمن و ..

آخرین جلسه عمومی انجمن در سال هشتاد و شش غروب 21 اسفند و با تعداد بیشتری از شرکت کنندگان و با نیم ساعت تاخیر تشکیل شد ، باران در وبلاگ واگویه هایم به صورت فشرده و فرامرز نصیری در کلاغ ها به صورت کاملتری به آنچه در این جلسه گذشت پرداخته اند و البته من هم آنجا بودم و نکاتی در این مورد و در حاشیه آن می نویسم.

باران چنین مینویسد:
آقا ما اومدیم یه بار دیگه همت کنیم و بریم انجمن، با هزار زور و آرتیس بازی از جلوی پلیس خیابون فرصت فرار کردیم و رفتیم تا کریم خان و ماشین و پارک کردیم و پریدیم پایین تا به قول معروف سر ساعت ۵ اونجا باشیم. خلاصه سر ساعت ۵ اونجا بودم اما جلسه کی شروع شد:۵:۲۹ دقیقه. خوب احتمالاً از نظر ما ها باید طبیعی باشه...

کلاغ ها
مجری جلسه جواد نظام دوست بود که سخنان خود را با پوزش از حاضرین ٬ بابت تاخیر نیم ساعته ٬ آغاز کرد و نشان داد که توجه به این موضوع ساده و در عین حال فراموش شده ( شعور عذر خواهی ) می رود که اندک اندک جای خود را در میان مسئولین و دست اندرکاران تشکیلاتی انجمن باز کند

باران....
خدا وکیلی چقدر این آقا نظام دوست حرف میزنه خستم کرد بعدشم بچه های خودمون(دماوندیها) با این فیلم به نظر من بی ربطشون بازم حوصلمو سر بردن...
....
بعد این آقا نظام دوسته هی رفت پشت تریبون و حرف زد آهان راستی اون موبایلشم که انگار آیکون {سایلنت یا ویبره} نداره

کلاغ ها
جواد نظام دوست فردی پرکار و زحمتکش در تشکیلات انجمن کــــوه نوردان محسوب می شود اما مجری خوبی برای نشست هائی این چنین نیست . از اظهار نظرهای شخصی و در اغلب موارد بی ربط ٬ حرکات نمایشی و مجموعه تلاش هائی ( یا به عبارت بهتر : دست و پا زدن هائی ) که او برای خنداندن جماعت و بامزه نشان دادن خود انجام می داد ...

باران...
کاظم فریدیان، اون آقا نظام دوست و ضایع کرد هزار تا و گفت: این کاغذا ارزش نداره و کاری که انجام میدن مهمه. تو سری بعدم فرخنده صادق، آقا کاظم و ضایع کرد و گفت درست که این کاغذا ارزش ندارن ولی نوشته های اینا برام مهمه...

کلاغ ها...
طنز دعوت از کیومرث بابا زاده و دعوت غیر منتظره ی او از کاظم فریدیان برای آمدن روی صحنه ! ... و طنز ژست نمایشی و مانند همیشه ریاکارانه ی فریدیان که وقتی حکم را برای اهدا به عضو تیم اعزامی به او دادند گفت : چون من برای این کاغذها ارزشی قائل نیستم بنابراین اونو نمی دم !!

شاهکار اصلی این مجموعه طنزها در قسمت بعدی و توسط یکی از کوه نوردان دستگاه دولتی یعنی فرخنده صادق ارائه شد !! او هنگام دریافت حکم عضویت اش در تشکل فرانسوی GHM حرف هائی زد که در ادبیات سیاسی رایج ـ و البته مبتذل ـ جامعه ی ما به آن می گویند مشت محکم !! و این بار بر دهان کاظم فریدیان


آرام کوه
خوب می بینیم باران که اولین بار مطلبی از او خواندم و کلاغ ها در مورد بعضی از اتفاق های آن شب دیدگاه و یا برداشت نزدیکی داشته اند و البته دیدگاه من و تعدادی دیگر که با آنها گفتگو کردم نیز بی شباهت به آن چیزی نیست که باران و نصیری گفتند...

دیر کردن ، با تاخیر شروع شدن جلسات ، کار نکردن پروژکتور و در این جلسه بی توجهی مسول نور سالن ، نرسیدن حکم یخ نوردان ، نرسیدن اخبار کوهنوردی ، همهمه بی ملاحظه در ورودی سالن و...و دیر آمدن رییس دیگر به هنجار جامعه تبدیل شده است و اگر امور بدیهی و درست به قاعده و مرتب و منظم انجام شود بهت زده میشویم آنچنانکه کلاغها از اینکه کیوان بصیریان سخنان خود را کوتاه و فشرده بیان میکند حیرت میکند و ما نیز وقت حرکت خود به نشست را طوری تنظیم میکنیم که پنج و ده ، پنج و بیست دقیقه برسیم ، خوب جلسه که زودتر شروع نمیشه!

ولی چرا سازمان مردمی که ما دوستش داریم ؟ چرا انجمن کوهنوردان ؟ چرا من و تو که مثل اینکه عاشق طبیعت هستیم ، با روزمرگی مخالفیم و ... ؟؟

انجمن کوهنوردان دچار کمبود نیرو است!
انجمن کوهنوردان یا بهتر بگوییم عباس محمدی تنها مانده است
برای کار تشکیلاتی ، برای روابط عمومی ، برای پیگیری عضویت اعضا و برای بسیاری امور دیگر داوطلب لازم است ، داوطلبی که از دیوار بالا برود و داوطلبی که قلاب بگیرد ، داوطلبی که پشت خم کند و داوطلب دیگری که از پشت او بالا برود و زنگ را به صدا درآورد!

و اما مشکلات گاهی آن چنان فشار خود را تحمیل میکنند که انجمن تنها راه بقا را در برگزاری دوره های آموزشی و کلاس های مختلف میبیند و بسته و خاموش بودن مهمترین مبادی ارتباطی انجمن با اعضا و علاقمندان یعنی سایت انجمن که هر روز خیل کثیری بی نتیجه به آن سر میزنند و سردی و کم رونقی جلسات ماهیانه دیگر به چشم نمی آیند تا آنجا که تعطیلی جلسه فروردین ماه به سنتی پابرجا بدل میگردد.

تعداد افرادی که از اولین روزهای تاسیس انجمن در آن عضو شده اند (آمار دقیق نیست ) برابر آنچه شنیده ام بیش از هزار نفر و اعضای حال حاضر آن کمتر از دویست نفرند و چرایی تمدید نشدن عضویت این یاران قدیمی پیگیری نشده است ، اطمینان کامل دارم که ارتباط ضعیف و غیر فعال با اعضا یکی از دلایل افت قابل توجه اعضاست در حالی که علاقمندان به کوه و کوهنوردی در ده سال گذشته چند برابر شده اند.

انتشارات که از دیگر راه های ارتباطی با علاقمندان است آن هم در حالی که فصل نامه کوه بیجا و ناشایست یکه تاز این عرصه است تا قبل از انتشار آخرین گاهنامه در بهمن ماه تقریبا تعطیل شده بود و تازه این هم باری است که عمدتا بر روی شانه عباس محمدی حمل میشود.
و باز هم میشود گفت و باز هم گفت اما....

سختی کار وتنهایی گاهی سبب میشود تا از یاد ببریم که انجمن یک سازمان مردمی است و اینجا حقوق و دستمزدی در کار نیست و از هر داوطلبی میتوان و باید کاری که میتواند بخواهیم تا عباس محمدی ناچار نباشد به تنهایی فکر کند ، نگران باشد ، تصمیم بگیرد ، بنویسد ، علوفه پراکنی کند ، دغدغه سد و درختان خرگوش دره را داشته باشد و سوراخ کاری دیواره علم کوه و...

داوطلب میخواهیم برای به صدا درآوردن زنگ ها!