عضویت در UIAA
عضویت در UIAA، چرا؟
عضویت در سازمان UIAA در نگاه اول به جز هزینه شاید چیزی برای انجمن نداشته باشد، اما انجمن اعتقاد دارد که برای شناساندن کوه‌نوردی ایران، محیط‌های کوهستانی ایران، معرفی ظرفیت‌های بالای این سرزمین، ارتباط یافتن با جامعه‌ی جهانی کوه‌نوردی و بالا بردن سطح کنونی کوه‌نوردی در ایران، انجمن کوه نوردان ایران و فدراسیون کوه‌نوردی در کنار هم می‌توانند بهره و بازده بسیار بیش‌تری داشته باشند.
ما با فدراسیون کوه‌نوردی رقابت نمی‌کنیم،
فدراسیون مرجع دولتی کوه‌نوردی در ایران است
و
انجمن نماینده‌ی باشگاه‌ها، گروه‌ها، افراد و به کلامی دیگر نماینده‌ی کوه‌نوردی مستقل و غیر دولتی است.
انجمن کوه‌نوردان ایران سال گذشته تصمیم به عضویت در UIAA گرفت.
فدراسیون جهانی کوه‌نوردی و سنگ‌نوردی «UIAA » بر پایه‌ی اساسنامهی خود، هر سال در مجمع عمومی، درخواست های جدید عضویت را بررسی می‌کند و در مورد آن رای‌گیری می‌کند. اما پذیرش عضو جدید در UIAA به همین سادگی هم نیست.
نگاه می‌کنیم به بند ۵ از اساسنامهی UIAA و موضوع عضویت:
Article 5
1) The UIAA has the following members:
a) Active members (with voting rights): any mountaineering association of national importance and with
significant membership can become a member with voting rights For each country, only one mountaineering association has the right to vote.
b) Associate members without voting rights with the exception of the right to vote in financial matters (in
accordance with article 10): further mountaineering associations of a country may become members without
voting rights provided they are of national or relevant regional importance. A decision on the admission of such associations will only be made after consultation with the member association with the voting rights of the relevant country and having due regard to that association's comments.
c) Honorary members: persons of particular merit to the UIAA, to international mountaineering or to preservation of the mountain environment may be elected as honorary members. They have no right to vote.
d) Observer members: national, multinational, transregional or other mountaineering organisations and
institutions that are engaged in the study of mountains, mountain protection or similar activities may be
admitted as observer members without the right to vote.
e) Unit members: International competition federations with their own juridical personality which include the name “UIAA” in their names if the Plenary Assembly of the Unit member approves, and act in the spirit of, and in accordance with, the statutes of the UIAA can become unit members. Unit members have no voting rights, but have a guaranteed Vice-President seat on the Executive Board. Unit members must pay an annual membership fee which is fixed by the General Assembly. UIAA will support the unit members and act for them towards other international organisations. Representation to the International Olympic Committee (IOC) and the related organisations is the task of the UIAA President with the President of the Unit member.
2) Statutes and activities of all member associations may not contradict the Articles of Association and the activities of the UIAA.
3) The Standing Rules may state further criteria for admission to membership.
ماده ۵ اساسنامه در مورد عضویت و چگونگی آن است، UIAA چند نوع عضو دارد که عبارت‌اند از:
بند ۱ ماده‌ی ۵ عضوهای فعال با حق رای
سازمان‌های مهم کوه‌نوردی در هر کشور به شرط داشتن تعداد قابل ملاحضه‌ای عضو، می‌توانند نماینده‌ی کشور خود در UIAA باشند و از هر کشور، تنها یک سازمان دارای حق رای در UIAA است.
بند ۲ ماده‌ی ۵ عضوهای بدون حق رای به جز رای در تصمیم‌گیری‌های مالی
در ارتباط با ماده‌ی ۱۰، سازمان‌های کوه‌نوردی دیگر در یک کشور می‌توانند بدون داشتن حق رای به عضویت UIAA درآیند و تضمیم به پذیرش عضویت این سازمان‌ها، تنها در صورتی عملی است که عضو دارای حق رای آن کشور با عضویت آن موافق باشد.
معنی دیگر این بند از اساسنامهی UIAA این است که فدراسیون کوه‌نوردی ایران به عنوان عضو دارای حق رای از کشور ایران باید با عضویت انجمن موافق باشد.
درخواست عضویت انجمن بر اسای بند ۲ ماده‌ی ۵، یعنی عضو بدون حق رای بود، فرم عضویت و مدارک دیگر مورد نیاز را به همراه حق عضویت ارسال کردیم و به انتظار مجمع عمومی سال ۲۰۰۹ در پورتو نشستیم.
روز ۳شنبه ۳ شهریور ۱۳۸۸ خبری بر روی سایت فدراسیون بود با عنوان
از برگزاری جلسه هیئت رئیسه ی فدراسیون
در متن این خبر و در بخشی از آن می‌خوانیم:
در این جلسه مواردی از جمله تأکید نسبت به تداوم پیگیری ها از طریق مراجع ذیربط و مقامات عالی رتبه ی کشور در جهت واکنش جدی در خصوص دست اندازی ها ، جاده سازی ها و تخریب نگران کننده ی کوهستانهای کشور و هم چنین درخواست انجمن کوه نوردان مبنی بر عضویت در اتحادیه ی جهانی کوه نوردی مورد بحث و بررسی قرار گرفت .
این، خبر از آن می‌داد که UIAA از فدراسیون کوه‌نوردی ایران خواسته است تا نسبت به عضویت انجمن در آن سازمان نظر بدهد.
در طول چند ماهی که از زمان درخواست عضویت تا اجلاس پورتو باقی بود، بارها به این فکر می‌افتادم که رای فدراسیون چه خواهد بود و هر بار با اطمینان و بدون تردید به خودم می‌گفتم که قطعا و مطلقا مثبت است و هیچ دلیلی برای مخالفت فدراسیون با عضویت انجمن نمی‌دیدم.
پس از اجلاس، نخستین خبر را بر روی سایت UIAA گرفتم، خبر این بود:
The General Assembly also agreed to welcome two new alpine associations to the UIAA. The Dominican Republic (Asociación Dominicana de Escalada y Montañismo) and the Mongolian Mountaineering and Climbing Federation are the new members.
مجمع عمومی توافق کرد تا به دو سازمان کوه‌نوردی جدید حوش‌آمد بگوید. سازمان کوه‌نوردی و سنگ‌نوردی جمهوری دومینیکن و فدراسیون کوه‌نوردی و سنگ‌نوردی مغولستان، خوب نتیجه روشن بود، اما به انتظار پاسخ رسمی نشستیم.
اولین خبر در کوه‌نوشت بود، ۲شنبه ۲۷ مهر ۱۳۸۸
روایت اجلاس جهانی کوه نوردی در پرتغال
... دو درخواست عضویت از ايران و تركيه كه مربوط به انجمن كوه نوردان ايران و يک گروه ترک بود به رای گذارده شد كه بدون رای مثبت و تنها با ۶ رای ممتنع برای بررسی‌های بيشتر به سال بعد يعنی اجلاس پورميو ۲۰۱۰ در ايتاليا موكول گرديد.... هم‌چنين در مورد برخی از اعضا كه حق عضويت خود را نپرداخته اند اعلام نظــــر شد و قــــرار شد به ايشان مهلت بيشتری داده شود...متن کامـــل گــــزارش در پایگاه خبری فدراسیون
در سایت فدراسیون گزارشی از رضا زارعی منتشر شد که در بخش پایانی آن می‌خوانیم:
در پايان جلسه امروز ابتدا درخواستهای عضويت جمهوری دومنيكن و مغولستان به شور گذارده شد و به رغم مخالفت ژاپنيها برای عضويت مغولستان، مجمع به عضويت هر دو كشور رای مثبت داد. ضمنا دو درخواست از ايران و تركيه كه مربوط به انجمن كوه نوردان ايران و يك گروه ترک بود به رای گذارده شد كه بدون رای مثبت و تنها با ۶ رای ممتنع برای بررسيهای بيشتر به سال بعد يعنی اجلاس پورميو ۲۰۱۰در ايتاليا موكول گرديد.
خبر کمی گیج کننده بود، با ناباوری فکر کردم حتما اشتباهی پیش آمده!! بدون رای مثبت و با شش رای ممتنع، امکان ندارد، پس رای فدراسیون چه شده؟ بالاخره فدراسیون که رای مثبت داده، بابا UIAA که افغانستان نیست!
تنها فرضی که در مغزم وارد نمی‌شد این بود که فدراسیون با عضویت انجمن مخالفت کرده باشد.
چند عضوه بودن!
پس از آن با تعدادی از دوستان صحبت کردم و سخنان گوناگونی شنیدم، از جمله اینکه بعضی از مدیران فدراسیون با عضویت بیش از یک سازمان در UIAA مخالف هستند، چرا؟ پاسخی نمی‌یافتم!
اگر به لیست عضوهای UIAA نگاهی بکنید، خواهید دید که
آمریکا دارای دو عضو است:
Alaskan Alpine Club (ALAC)
Member of the UIAA since 1985
The American Alpine Club (AAC)
Member of the UIAA since 1932
انگلستان دارای دو عضو است:
British Mountaineering Council (BMC)
Member of the UIAA since 1932
The Alpine Club (TAC)
Member of the UIAA since 2003
ایتالیا دارای سه عضو است:
Alpenverein Südtirol (AVS)
Member of the UIAA since 1974
Club Alpino Italiano (CAI)
Member of the UIAA since 1932
Federazione Arrampicata Sportiva Italiana (FASI)
Member of the UIAA since 1989
پرتقال که میزبان اجلاس 2009 بود دارای سه عضو است:
Clube Nacional de Montanhismo (CNM)
Member of the UIAA since 1955
Federação de Campismo e Montanhismo de Portugal- UPD (FCMP)
Member of the UIAA since 1992
Federação Portuguesa de Montanhismo e Escalada (FPME)
Member of the UIAA since 2004
و البته تنها یکی از این سازمان‌ها از هر کشور دارای حق رای در UIAA هستند، ما هم درخواست عضویت بدون حق رای داشتیم.
فدراسیون هرگز نگفت که چرا با عضویت انجمن در UIAA مخالفت کرد! شاید چون کسی نپرسید!
اکنون می‌پرسیم:
فدراسیون چرا با عضویت انجمن در UIAA مخالفت کرد؟
اگر به بند ۵ اساسنامهی UIAA دوباره نگاه کنیم شرط عضویت را داشتن تعداد قابل ملاحظه‌ای عضو در کشور خود می‌داند و شاید به همین دلیل در سخنرانی مراسم گشایش اجلاس سال ۲۰۰۸ در تهران مایک مورتیمر رییس وقت UIAA در سخنرانی خود از جمله چنین گفت:
برای بسياری عجيب بود كه چرا ما اين اجلاس را در ايران، كشوری با فاصله‌ای دور برگزار مي‌كنيم؟ و از ما مي‌پرسيدند كه چرا بايد به ايران برويم؟ و ما پاسخ داديم چرا كه نرويم؟ فدراسيون كوهنوردی ايران بيش از ۱۲۰۰۰ عضو رسمی دارد كه ۳۰ درصد آن را بانوان تشكيل مي‌دهند، ۱۲۰۰۰ كوهنوردی كه ما را دوست دارند و عاشق كوهستان و كوهنوردی هستند و اين كوهنوردان دوستان و رفقای ما هستند. كوهنوردی مرزهای فرهنگی و ملی را پشت سر می‌‌گذارد و هر كس كه به كوهنوردی علاقه‌مند است و به آن می‌‌پردازد در هر كجای دنيا كه باشد، دوست ماست.
عباس محمدی در آن روزها مطلبی نوشت که در بخشی از آن چنین آمده است:
مایک مورتیمر رییس یو.آی.ا.ا. در سخنان خود در مراسم افتتاحیه‌ی مجمع اخیر گفت که « فدراسیون کوه‌نوردی ایران ۱۲۰۰۰ عضو دارد ... » . این در حالی است که نه در فدراسیون و نه در اداره‌های تابعه‌ی آن ( هیات ها ) چیزی به نام عضو وجود نداشته و ندارد ! پیدا است که دوستان به اتحادیه‌ی جهانی القا کرده اند که فدراسیون ایران اتحادیه‌ای از باشگاه ها است با تعداد زیادی عضو ؛ چیزی که اصلا واقعیت ندارد .
و در مورد فدراسیون‌ها نوشت که:
" فدراسیون" ؟!
سازمان هایی که به نمایندگی از کشورهای خود در یو.آی.ا.ا. عضویت دارند ، نوعا باشکاه هایی هستند که عضوگیری می کنند ، مدیریت شان انتخابی است ، و در سطح ملی در کشورشان فعالیت می کنند . برای مثال ، « شورای کوه نوردی بریتانیا » ( BMC ) که آن کشور را در یو.آی.ا.ا. نمایندگی می کند ، اتحادیه ای است از حدود دویست باشگاه کوه نوردی بریتانیا و هیات مدیره ی شورا با رای باشگاه ها انتخاب می شود . در خود یو.آی.ا.ا. هم هیات رییسه و هیات های اجرایی با رای گیری از نمایندگان فدراسیون های عضو انتخاب می‌شوند .
در ایران اما ، با وجود آن که اساسنامه ی فدراسیون های ورزشی مصوب ۹/۳/۷۸ هیات وزیران ، فدراسیون را « موسسه ی عمومی غیردولتی » تعریف کرده ، و برای انتخاب رییس فدراسیون کوه نوردی دو بار « مجمع عمومی » برگزار شده ( در سال های ۷۹ و ۸۶ )، این فدراسیون همچنان با همان مدیران دوران قبل و با همان شیوه های انحصاری اداره می شود . واقعیت این است که دولت در ایران توانسته با مهارت خاصی ، ضمن حفظ ظاهر انتخاباتی برای فدراسیون ها ، این دستگاه ها را کاملا در دست خود داشته باشد که البته ضعف جامعه ی مدنی و بی تحرکی باشگاه ها و سازمان های غیردولتی هم به این داستان کمک کرده است. شگفت آور این که دولت های ایران از بیش از شصت سال پیش ، واژه ی " فدراسیون " را که مطابق فرهنگ های آکسفورد ، وبستر ، حییم ، و ... به معنای « اتحاد در راه یک هدف مشترک » و یا « اتحادیه » است ، به نادرست برای اداره ای دولتی که نه اتحادیه ی باشگاه ها است و نه جمعی از هیچ مجموعه سازمان دیگر ، به کار می‌برند.
و سرانجام تا اجلاس ۲۰۱۰ در ایتالیا، آیا نظر فدراسیون تغییر خواهد کرد و یا همچنان با عضویت انجمن در UIAA مخالفت خواهد کرد؟
و آیا محمود شعاعی، رییس فدراسیون، خود بر این نظر پای می‌فشارد، مدیران بالاتر، در سازمان تربیت بدنی مخالفت می‌کنند و یا اینکه مدیران دیگر فدراسیون مانند روابط عمومی، فنی و یا روابط بین‌الملل در روند وتوی عضویت انجمن درUIAA موثر بوده‌اند؟
شما هم‌نورد گرامی در این خصوص چه می‌پندارید؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر