چهارشنبه، اسفند ۱۲، ۱۳۸۸

ترکیب نهایی تیم صعود به قله دااولاگیری اعلام شد

خبر، اول در کوه‌نوشت منتشر شد، باز نشر آن در کلاغ‌ها + پی‌نوشت فرامرز نصیری که در پی می‌آید:

٢١ بهمن سال ١٣٨٣ در این وبلاگ و در رابطه با انجام صعودهای برون مرزی توسط فدراسیون و صرف هزینه های سنگین مالی برای اجرای برنامه هایی معمولی و عاری از هر گونه خلاقیت و نوآوری _ برنامه هایی که نتایج و دستاوردهای آن برای کوه نوردی ایران هیچگاه مورد بررسی و ارزیابی های جدی قرار نگرفته است _ چند پیشنهاد برای متولیان دولتی این ورزش منتشر شد . پیشنهادهائی که با توجه شرایط فعلی کوه نوردی کشورمان یعنی بروز حوادث مرگبار متعددی که به نوعی ریشه در عقب ماندگی و ضعف بنیان های علمی و آموزشی دارد ، شاید هنوز هم قابل طرح باشد :


۱ـ اختصاص این هزینه در جهت ایجاد و تقویت بنیان های یک تشکیلات متخصص و پایدار در امر امداد و نجات کوهستان .

۲ـ اختصاص این هزینه برای تاسیس اولین مدرسه کوه نوردی در ایران و ترویج آموزش های علمی این ورزش .

۳ـ اختصاص این هزینه برای به کارگیری تعدادی از بهترین مربــــیان کوه نوردی جهان به منظور ارتقا سطح دانش و آگاهی عمومی و تخصصی مربیان و کوه نوردان این سرزمین .

۴ـ اختصاص این هزینه جهت تقویت پایه های تشکیلاتی این ورزش و کمک به گروه های کوه نوردی بخصوص در شهرستان ها .

متلب از این جا شروع میشه!!

آقای شعاعی هم در هنگام آغاز ریاست فدراسیون کوه‌نوردی به این نکته اشاره کرد که از این پس صعود‌های ۸۰۰۰ متری نخواهیم داشت:


به نقل از کوه‌نوشت، آذر ۸۶
س : برنامه‌های آتی فدراسيون چه خواهد بود؟
ج : فعلا هيچ برنامه‌ای برای اعزام به ارتفاعات بالای ‪ ۸‬هزار متر نداريم، اما برنامه صعودهای بكر به قلل ‪۶‬ و ‪ ۷‬هزار متری را در دستور كار قرار داده‌ايم.

اما در آخرهای سال ۸۶ خبر از صعود به برودپیک داده شد و اعزام به ۸۰۰۰ متری‌ها در دستور کار قرار گرفت، ضمن اینکه از آن صعودهای بکر ۶۰۰۰ و ۷۰۰۰ متری هم خبری نشد!

اگر نگاهی به فدراسیون‌های ورزش‌های دیگر بیندازیم، میبینیم که همگی آنها باید درگیر کارهای قهرمانی باشند ولی کارهای پایه‌ای و بنیادی برای به‌بود و پیش‌رفت ورزش انجام نمی‌گیرد، به ماجراهای تیم امید و نوجوانان فوتبال نگاهی بکنید؛ شاید تنها فدراسیون بسکتبال را بتوان در کارهای پایه‌ای برای ورزش موفق دانست.

و حالا باز هم چند پرسش:
* آیا سازمان تربیت بدنی از فدراسیون‌های ورزشی می‌خواهد که به انجام کارهای شاخص بپردازند؟
* آیا کار شاخص در حوزه‌ی ورزش یعنی جنجالی؟ قهرمانی جهان؟ دهان پرکن؟ جهانیان را مبهوت کن؟ جهان پهلوانی؟ با مرام بودن ورزش‌کار؟ جوانمرد بودن او؟ لیگ برگزار کردن؟ کلن فضای آن ورزش را در دست داشتن؟ المپیک رفتن؟ جام جهانی رفتن؟ و؟؟؟؟
* برای کوه‌نوردی که جام جهانی نداریم، بازی‌های المپیک نداریم، پس چه باید کرد؟ مردم چه خواهند گفت؟
* در فوتبال ۶تایی‌ها داریم، در کوه‌نوردی چه داریم؟
* اون بالا یکی پرسید که مردم چه خواهند گفت؟ خوب ما خودمان می‌گوییم، می‌گوییم که ما ۸۰۰۰ متری رفتیم! ۶۰۰۰ و ۷۰۰۰ بکر رفتیم، هیشکی نمی‌تونه مثل ما ۶۰۰۰ و ۷۰۰۰ و ۸۰۰۰ متری بره
*آیا مردم میدونن که ۶۰۰۰ و ۷۰۰۰ متری بکر یعنی چی؟*

آیا مردم می‌دانند که صعود ۸۰۰۰ متری تکراری که دیگران و خودمان بارها تجربه کرده‌ایم با صعود نو، اصلن تفاوتی هم دارد؟

* آیا مردم می‌دانند که کمک‌های چند میلیارد تومانی سازمان تربیت بدنی به استقلال و پیروزی از کجا تامین می‌شود؟
* آیا این پول‌ها از محل بودجه‌ی عمومی کشور است؟ و آیا این همان بیت‌المال است؟
* هزینه‌ی صعود‌های فدراسیونی در قالب تیم‌های ملی یا کارگری یا استانی، آیا ربتی به بیت‌المال دارد؟ و یا اینکه صعود کننده‌ها از جیب خود خرج می‌کنند؟
* آیا فدراسیون کوه‌نوردی بنا دارد تا همه‌ی ۸۰۰۰ متری‌ها را صعود کند؟
* آیا قرار است که یکی یا دو تا ایرانی عضو باشگاه ۸۰۰۰ی ها باشند تا کلن جامعه‌ی کوه‌نوردی ایران و ایرانی‌ها شاد و شنگول شوند و جهانیان کلن مبهوت؟
* آیا فقط چاقو را ضامن‌دار می‌سازند یا اینکه قیچی هم ضامن دارد؟

اگر بعضی از این پرسش‌ها بی‌ربت بود، دوستان بر ما ببخشند، خوب بی ربت‌هاش پرسش من نبود، با ربت‌هاش مال منه
اگر هم مطلب کلن بی‌ربت بود، باز هم دوستان بر ما ببخشند.

و اما پرسشی نو:؟؟

پ ن عکس بی ربت از اینترنت: سه بار آب خوردن امیرقلعه نویی

هیچ نظری موجود نیست: