پایان ماموریت!

تیم نانگاپاربات حامیان مختلفی داشت

پس از بازگشت تیم نانگاپاربات به ایران و بحران کشته شدن سامان نعمتی که صعود و دشواری های آن را در سایه کامل و سنگین خود قرار داد و مهمتر از همه وقتی شعار نجات رود کارون که شعار اصلی تیم و حمایت چی مالی آن بود، به فراموشی کامل سپرده شد، افراد تیم در کنار پاسخ گویی به پرسش های مردم در مورد فاجعه کشته شدن سامان نعمتی در مناسبت های مختلف، وارد عرصه کشمکش دیگری با فدراسیون کوه نوردی شدند که آغازگر آن هر که بود فرقی نمی کرد ، ولی این فایده را داشت که توپ را به زمین دیگری بیندازی و اابته کشته شدن سعید بهاء لو در تیم تلیچوپیک فدراسیون هم بهانه کافی برای ورود به این کشمکش را فراهم کرد.

در این میان رضا نظام دوست با ایجاد وبلاگ یک تا صد با عنوان:

سیزیف کوهنورد می شود! ... یا بازگشت سیزیف!! ... یا سیزیف در قلمرو اژدها!!!

و پرداختن به مسایل مختلف از دریچه طنز به نظر میرسد که بخش پایانی پروژه نانگاپاربات را رقم زد ، رضا نظام دوست از شهریور 87 تا امروز 43 پست در این وبلاگ داشته است که 28 تای آن در باره برنامه نانگاپاربات و شوخی کردن با رییس و سایر دست اندر کاران فدراسیون کوه نوردی بوده است ، یعنی 65% کل مطالب وبلاگ.

اکنون با مشاهده آخرین پست بنظر میرسد که این وبلاگ که قرار بوده 100 تایی باشه به پایان کار خود رسیده است.

با نگاهی به آثار رضانظام دوست در این وبلاگ به چیره دستی او در کار مونتاژ عکس و فیلم و همچنین هوشیاری فراوان او در خلق سوژه های نو پی میبریم.

اگر آخرین پست او را به منزله بسته شدن این وبلاگ بدانیم ، یعنی این که پروژه طنز نانگاپاربات یا نارون آرا پایان گرفته است ، مگر این که سیزیف بار دیگر زنده شود و یا باشگاه دماوند و تیم نانگاپاربات باز از او بخواهند که به میدان بیاید.

پ ن1

یکی از زمینه های فعالیت نارون آرا ، حمایت چی تیم نانگاپاربات ساختن سد است و یک پرسش از عباس محمدی که از دشمنان سوگند خورده سدسازان است و آنها را بساز و بفروش هایی در ابعاد مالی بسیار بالاتر میداند که آب او و آب نارون آرا چگونه به یک جو میتواند برود؟ حالا اگر قرار باشد که از یک جو بروند.

پ ن 2

اگر سد ساختن کاری غیر زیست محیطی است ، با حمایت مالی از کوه نوردان میتوان آن را زیست محیطی کرد؟