جواد گیاه شناس : بهت و حیرت سراسر وجودم را فرا گرفت . انگار دیروز بود برنامه اورست . خلیل و عکسهاش و فیلمبرداریش . دوربینش . انگار دیروز بود که بخاطر سرفه های شدیدش او را از بیس کمپ با یک باربر روانه کردم او رفت . هر چند اورست برایش برنامه دلخواه نشد اما همیشه به یاد آن برنامه بود . و بارها خودش را به بالاترین ها رساند . بعد او لنین و کورزینفسکایا را صعود کرد و می گفت دیگه آسیای میانه نمیره . می خواست این بار هشت هزار متری صعود کند اما نمی دانست که در عمق ۲۰۰ متری غار پروا می بایست از قطار زندگی یاده شود .
خلیل که همواره دلش برای کوهنوردی همدان می تپید چه بارها که با دلواپسی پناهگاه قزل ارسلان را مدد رساند و چه روزها که در سرما برای راه انداختن آبشار گنجنامه در زمستان تلاش کرد .
به نقل از کلاهه و الوند پرس http://alvandpress.blogfa.com http://www.kolaheh.persianblog.ir
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر